-
1 brukow|y
adj. 1. (do brukowania) paving attr.- kamień brukowy a cobble(stone)- kostka brukowa a sett (stone)2. (pokryty brukiem, brukowany) [dziedziniec] cobbled 3. pejor. (sensacyjny, plotkarski) [wiadomość, plotka] tabloid pejor.- pismo brukowe a tabloid- prasa brukowa the gutter press pejor.- dziennikarstwo brukowe gutter journalism pejor.4. obraźl. (pospolity, wulgarny) [słownictwo, styl] gutter attr.- literatura brukowa pulp fictionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brukow|y
-
2 kost|ka
f 1. dim. (w szkielecie) small bone- zbielałe kostki zaciśniętych dłoni the white knuckles of clenched fists- pilnie obgryzał kostki kurczaka he was busy picking some chicken bones2. (w nodze) ankle bone; (nad nadgarstkiem) wrist bone- sukienka do kostek an ankle-length dress- weszliśmy w wodę po kostki we went ankle-deep into the water- zwichnąć a. skręcić nogę w kostce to twist one’s ankle3. Gry kostki do gry dice- kostki domina dominoes- rzucać kostką to throw the dice4. (kształt) cube- kostki lodu ice cubes- kostka masła a packet of butter- cukier w kostkach lump sugar- pokroić coś w (drobną) kostkę to dice a. cube sth, to cut sth into dice a. cubes- ziemniaki pokrojone w kostkę diced potatoes- złożyć piżamę/koszulę/koc w kostkę to fold (up) one’s pyjamas/shirt/blanket neatly5. Budow. (do brukowania) sett (stone), paving block- granitowa kostka a granite sett- ulica wyłożona kostką a cobbled a. cobble-stoned street6. sgt (nawierzchnia) cobbled surface 7. Muz. plectrum; pick pot. 8. środ., Elektron., chip- □ kostka rosołowa Kulin. stock cube- kostka Rubika Gry Rubik’s cube- zimno jak w kostnicy as cold as a morgueThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kost|ka
См. также в других словарях:
brukowiec — m II, D. brukowiecwca; lm M. brukowiecwce, D. brukowiecwców 1. «twardy kamień naturalny używany do brukowania dróg» 2. pogard. «czasopismo niepoważne, podające głównie wiadomości codzienne, mało ważne, sensacyjne i nie zawsze prawdziwe» Artykuł,… … Słownik języka polskiego
brukowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. brukowiecwca; lm D. brukowiecwców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie o gazecie, czasopiśmie przedkładającym sensacje nad rzetelną, obiektywną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
